Η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι μια εκφυλιστική νόσος του αρθρικού χόνδρου που αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες του πόνου στον αυχένα με χαρακτηριστική ακτινοβολία στα χέρια. Σε αυτή την ασθένεια, υπάρχει μια αλλαγή στη δομή των γειτονικών δομών χόνδρου και μυϊκών συνδέσμων.
Δεδομένου ότι η αυχενική οστεοχόνδρωση, καθώς εξελίσσεται η νόσος, μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από σοβαρές επιπλοκές μέχρι και την αναπηρία του ασθενούς, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της είναι ένα από τα επείγοντα καθήκοντα της σύγχρονης ιατρικής.
Στάδια ανάπτυξης παθολογίας και τυπικά συμπτώματα
Η νόσος περνά από 4 διαδοχικά στάδια ανάπτυξης με αντίστοιχες αλλαγές στο σώμα και συνοδά συμπτώματα:
Το πρώτο στάδιο είναι οι πρώτες μορφολογικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Ο πυρήνας του μεσοσπονδύλιου δίσκου (nucleus pulposus) σταδιακά στεγνώνει και εμφανίζονται ρωγμές στη δομή του ινώδους δακτυλίου. Αυτό συνοδεύεται από ανεκτό πόνο ή ενόχληση στον αυχένα, η οποία αυξάνεται όταν γυρίζετε ή γέρνετε το κεφάλι σας. Υπάρχει επίσης μια ελαφρά εξομάλυνση της αυχενικής λόρδωσης και μια σχεδόν σταθερή μυϊκή ένταση.
Στο δεύτερο στάδιο συνεχίζεται η καταστροφή του ινώδους δακτυλίου, η οποία συνοδεύεται από τα πρώτα σημάδια παθολογικής κινητικότητας των σπονδύλων και την αστάθειά τους. Η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων μειώνεται και εμφανίζεται προεξοχή. Σε αυτό το σημείο, ο ασθενής παρατηρεί αύξηση του πόνου και την ακτινοβολία του στην περιοχή του βραχίονα ή του ώμου. Αυτό συνοδεύεται από έντονους πονοκεφάλους και το άτομο παραπονιέται για αίσθημα αδυναμίας και μειωμένη απόδοση.
Το τρίτο στάδιο χαρακτηρίζεται από πλήρη καταστροφή του ινώδους δακτυλίου, με αποτέλεσμα ο μη στερεωμένος πυρήνας να προεξέχει πέρα από τους σπονδύλους και να διεισδύει στην περιοχή του σπονδυλικού σωλήνα σχηματίζοντας προεξοχή κατάγματος. Αυτό, με τη σειρά του, ασκεί πίεση στα νεύρα και τα στοιχεία της αγγειακής κλίνης, γεγονός που οδηγεί σε διακοπή της ροής του αίματος στην περιοχή του λαιμού. Οι ασθενείς σε αυτό το στάδιο παραπονούνται για έντονο, επίμονο πόνο στον αυχένα που ακτινοβολεί στους βραχίονες και τους ώμους. Οι μύες γίνονται πιο αδύναμοι και συστηματικά σημειώνεται μούδιασμα στα άνω άκρα. Η κλινική εικόνα συνοδεύεται από κρίσεις ζάλης, δυσκολίες στον προσανατολισμό στο χώρο και δυσκαμψία στην κίνηση.
Το τέταρτο στάδιο αντιπροσωπεύει την αντικατάσταση του χόνδρου του μεσοσπονδύλιου δίσκου από μια δομή συνδετικού ιστού και τη συμμετοχή γειτονικών τμημάτων της σπονδυλικής στήλης σε παθολογικές αλλαγές. Η σύντηξη των αρθρώσεων οδηγεί στην ακινησία τους. Για τον ασθενή αυτό είναι το πιο δύσκολο στάδιο, καθώς νιώθει συνεχώς έντονο πόνο στον αυχένα, τα χέρια, το στήθος και την περιοχή ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Επιπλέον, υπάρχουν σημάδια διαταραχής του κυκλοφορικού στον εγκέφαλο, αισθητηριακές διαταραχές και η πιθανότητα εγκεφαλικού αυξάνεται σημαντικά.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι εκτός από την κύρια κλινική εικόνα που συνοδεύει την αυχενική οστεοχόνδρωση σε διαφορετικά στάδια, μπορεί να εμφανιστούν και άλλα συμπτώματα:
μειωμένη οπτική οξύτητα?
Άγχος που εμφανίζεται λόγω ανεπαρκούς παροχής αίματος στον εγκέφαλο.
απώλεια ακοής και εμβοές?
η εμφάνιση ενός ήχου τσακίσματος κατά την κίνηση του κεφαλιού.
Διαταραχές ύπνου έως αϋπνία.
η εμφάνιση κουκκίδων μπροστά στα μάτια.
περιπτώσεις απώλειας συνείδησης?
παράλυση μυών του προσώπου?
Πόνος στα χέρια που εμφανίζεται τη νύχτα.
Εάν υπάρχει συμπίεση του νωτιαίου μυελού, μπορεί να αναπτυχθεί μυελοπάθεια, συνοδευόμενη από:
δυσκολία στην κίνηση των άκρων?
προβλήματα συντονισμού ή ισορροπίας·
απώλεια ελέγχου του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης.
Αδυναμία ή μούδιασμα σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος κάτω από το λαιμό.
Πόνος ραφής στα άκρα, ο οποίος αυξάνεται όταν κάμπτεται προς τα εμπρός.
Αιτίες της νόσου
Ο βασικός παράγοντας στην ανάπτυξη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης είναι η μη ισορροπημένη και η υπερβολική επιβάρυνση σε αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η παθολογία προκύπτει στο πλαίσιο των εξελικτικών εκφυλιστικών αλλαγών που συνοδεύουν τη διαδικασία γήρανσης. Η οστεοχόνδρωση μπορεί επίσης να εμφανιστεί λόγω τραυματικού τραυματισμού στον αυχένα ή μεταβολικής διαταραχής.
Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην αυξημένη καταπόνηση του αυχένα, στους μυϊκούς σπασμούς και στην ανάπτυξη χρόνιων ασθενειών:
συγγενείς ή επίκτητες ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης.
ευσαρκία;
περίπλοκη κληρονομικότητα (π. χ. συγγενής και γενετικά καθορισμένη αδυναμία συνδετικού ιστού).
παρατεταμένη ή συχνή υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης (αναγκαστική στάση, σωματική αδράνεια).
ανεπάρκεια βιταμινών?
Αυτοάνοσες ασθένειες που συνοδεύονται από βλάβη στις δομές του συνδετικού ιστού (κολλαγένωση).
έλλειψη μικρο ή μακροστοιχείων.
έντονη σωματική δραστηριότητα, αθλήματα με αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης (π. χ. επαγγελματική πάλη).
το κάπνισμα, το οποίο εμποδίζει τη ροή των θρεπτικών ουσιών στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
μεταβολικές διαταραχές?
μη ισορροπημένη διατροφή με περίσσεια υδατανθράκων και λιπών σε συνδυασμό με ανεπάρκεια πρωτεϊνών.
συχνές αγχωτικές καταστάσεις?
Παθολογίες του μυοσκελετικού συστήματος που οδηγούν σε μειωμένη κινητικότητα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
επαναλαμβανόμενη ή σοβαρή υποθερμία του λαιμού.
Ποιος είναι ο κίνδυνος της οστεοχονδρωσίας;
Το πρώτο πρόβλημα που είναι χαρακτηριστικό για τους περισσότερους ασθενείς με αυχενική οστεοχονδρωσία είναι ο έντονος και συχνός πόνος στην περιοχή της κεφαλής και του αυχένα. Εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι αναγκάζονται να αναζητήσουν την πιο άνετη θέση στην οποία ο πόνος υποχωρεί ή εξαφανίζεται εντελώς. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε μειωμένη απόδοση.
Καθώς η νόσος εξελίσσεται, σχηματίζεται προεξοχή (μερική απελευθέρωση δισκικού ιστού πέρα από τον μεσοσπονδύλιο χώρο), ο ιστός μεταξύ των σπονδύλων αρχίζει να καταρρέει και το κενό γίνεται μικρότερο. Στο τελικό στάδιο της παθολογικής διαδικασίας, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος καταστρέφεται πλήρως και αντικαθίσταται από μια δομή συνδετικού ιστού. Αυτό οδηγεί σε περιορισμό της κινητικής δραστηριότητας καθώς ο ασθενής χάνει την ικανότητα να στρίβει ή να γέρνει το κεφάλι.
Επιπλέον, η αυχενική οστεοχονδρωσία είναι επικίνδυνη επειδή μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες επιπλοκές:
Κήλη;
Αυχενική κρανιαλγία (επώδυνη αίσθηση που εντοπίζεται στην περιοχή της βάσης του κρανίου).
σχηματισμός οστεοφύτων.
συμπίεση των αρτηριών?
ριζοπάθεια (συμπίεση των ριζών του νωτιαίου μυελού).
σύνδρομο χρόνιου πόνου.
Στις πιο σοβαρές και προχωρημένες περιπτώσεις, η αυχενική οστεοχόνδρωση οδηγεί σε συμπίεση του νωτιαίου μυελού, παράλυση και αναπηρία του ασθενούς.
Διαγνωστικές μέθοδοι
Η διάγνωση ενός ασθενούς με υποψία αυχενικής οστεοχόνδρωσης ξεκινά με ένα ραντεβού με έναν γιατρό, ο οποίος διεξάγει μια λεπτομερή συνομιλία, διευκρινίζει τα συμπτώματα και το ιστορικό της ανάπτυξης της νόσου και επίσης πραγματοποιεί φυσική εξέταση. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός εστιάζει στον εντοπισμό περιοχών πόνου, στην αξιολόγηση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης και της ποιότητας των αντανακλαστικών.
Μετά τη λήψη των αρχικών δεδομένων, ο ειδικός καταρτίζει ένα σχέδιο για περαιτέρω διαγνωστικά, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν:
αξονική τομογραφία πολλαπλών τομών.
εκπομπή ποζιτρονίων και απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού.
ακτινογραφία;
Διπλή σάρωση αγγείων στην περιοχή της παθολογικής διαδικασίας.
Οι τεχνικές απεικόνισης επιτρέπουν στον γιατρό να προσδιορίσει την προέλευση της κλινικής εικόνας και να ανιχνεύσει σημεία εκφυλιστικών διεργασιών ή άλλων καταστάσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την εμφάνιση συμπτωμάτων που ενοχλούν τον ασθενή. Η σάρωση διπλής όψης σάς επιτρέπει να αξιολογήσετε την ποιότητα της ροής του αίματος και να ανιχνεύσετε αγγειακή στένωση.
Ως προσθήκη στο κύριο διαγνωστικό πρόγραμμα, μπορούν να πραγματοποιηθούν διαβουλεύσεις με ειδικούς (σπονδυλολόγο, ενδοκρινολόγο, ορθοπεδικό τραυματολόγο, νευροχειρουργό, ογκολόγο) και μπορούν να συνταγογραφηθούν τα ακόλουθα:
Υπερηχογραφική εξέταση γειτονικών οργάνων.
ηλεκτροκαρδιογραφία;
Τυποποιημένες και προηγμένες μελέτες σε βιοϋλικά (αίμα, ούρα).
Μόνο αφού επιβεβαιωθεί η διάγνωση και διευκρινιστούν τα αίτια και η σοβαρότητα της νόσου, ο γιατρός αρχίζει να αναπτύσσει το βέλτιστο και πιο αποτελεσματικό πρόγραμμα θεραπείας.
Επιλογές θεραπείας
Η θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρωσίας επιλέγεται με βάση το στάδιο στο οποίο ανακαλύφθηκε η νόσος, καθώς και λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του ασθενούς, την τρέχουσα κατάστασή του και τις υπάρχουσες επιπλοκές ή συνοδά νοσήματα.
Συντηρητική προσέγγιση
Εάν η αυχενική οστεοχονδρωσία ανιχνεύθηκε στα αρχικά στάδια, επιλέγονται συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας. Αποσκοπούν στην πρόληψη της εξέλιξης της νόσου, στην ανακούφιση των δυσάρεστων συμπτωμάτων και στην αποκατάσταση της κινητικότητας στη σπονδυλική στήλη.
Ως μέρος της συντηρητικής θεραπείας, ο γιατρός συνδυάζει τη φαρμακευτική αγωγή με φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και γυμναστική. Μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα από τις ακόλουθες κατηγορίες:
χονδροπροστατευτικά?
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα;
Παυσίπονο;
Αγγειοπροστατευτικά?
βιταμίνες του συμπλέγματος Β;
ορμόνες?
Μυοχαλαρωτικά?
Αγγειοδιασταλτικά;
Νοοτροπικά.
Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες χρησιμοποιούνται ως συμπλήρωμα στη φαρμακευτική αγωγή. Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση του ασθενούς, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει:
Βελονισμός;
Kinesio taping;
συνεδρίες μασάζ?
φωτοδυναμική θεραπεία;
τη χρήση υπερήχων ή διαδυναμικών ρευμάτων.
ηλεκτροφόρηση;
Θεραπεία με μαγνητικό πεδίο.
Ταυτόχρονα, η χρήση ορθοπεδικού περιλαίμιου μπορεί να συνιστάται για την αυχενική οστεοχόνδρωση στην οξεία φάση. Αυτό το ιατρικό εξάρτημα είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση των οστών και των αρθρώσεων, τη μείωση του στρες στην πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης και την ανακούφιση από τον πόνο. Ένα αυχενικό κολάρο για την οστεοχονδρωσία, η τιμή του οποίου ποικίλλει ανάλογα με τον κατασκευαστή, τον τύπο και το υλικό, επιλέγεται αποκλειστικά από τον γιατρό ξεχωριστά για κάθε ασθενή.
Το τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό μέρος της συντηρητικής θεραπείας είναι η γυμναστική. Ο γιατρός προετοιμάζει για τον ασθενή ένα σετ ειδικών ασκήσεων με στόχο την ενδυνάμωση των μυών, τη διόρθωση της στάσης του σώματος και τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στο πάνω μέρος της σπονδυλικής στήλης.
Χειρουργική προσέγγιση
Εάν οι συντηρητικές μέθοδοι ήταν ανεπιτυχείς ή η οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας ανιχνεύθηκε σε μεταγενέστερο στάδιο, η θεραπεία πραγματοποιείται με χειρουργική επέμβαση. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει μία από τις ακόλουθες επεμβάσεις στον ασθενή:
λαμινεκτομή;
ενδοσκοπική ή διαδερμική αποσυμπίεση.
αφαίρεση ραδιοσυχνοτήτων;
ενδοσκοπική αφαίρεση κήλης, διαδικασίας όγκου ή περιοχής εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών.
επισκληρίδιο λύση συμφύσεων.
σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης?
Ενδοσκοπική τρηματοτομή;
Πυρηνοπλαστική με λέιζερ με παρακέντηση.
Προφυλάξεις
Η αυχενική οστεοχονδρωσία είναι μια παθολογία για την οποία δεν έχουν αναπτυχθεί ειδικά προληπτικά μέτρα. Προκειμένου να μειωθεί σημαντικά η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου, η επανεμφάνισή της ή η ανάπτυξη επιπλοκών, οι γιατροί δίνουν μια σειρά από συστάσεις. Σύμφωνα με αυτούς, οι ασθενείς πρέπει:
να τηρούν τις αρχές ενός υγιεινού τρόπου ζωής.
Αποφύγετε να σηκώνετε και να μεταφέρετε βαριά αντικείμενα.
Χρησιμοποιήστε ορθοπεδικά στρώματα και μαξιλάρια για ύπνο.
να ασχολείστε με τακτική σωματική δραστηριότητα και να κολυμπήσετε.
τρώτε μια ισορροπημένη διατροφή?
αποκλείστε καταστάσεις στις οποίες είναι δυνατή η υποθερμία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Παρακολουθήστε συνεχώς τη στάση σας.
Όταν κάθεστε, κάντε συστηματικά διαλείμματα για σύντομες θεραπευτικές ασκήσεις.
Να είστε προσεκτικοί όταν γυρίζετε και γέρνετε το κεφάλι σας.
Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να εξετάζετε τον εαυτό σας τακτικά από έναν ειδικό.
Πώς πάει η αποκατάσταση;
Ο επιβλέπων γιατρός δημιουργεί ένα σχέδιο για την περίοδο αποκατάστασης λαμβάνοντας υπόψη διάφορες πτυχές:
σε ποιο στάδιο ανιχνεύθηκε η αυχενική οστεοχονδρωσία.
γενική υγεία και ευημερία του ασθενούς·
κατηγορία ηλικίας και σωματικό βάρος του ασθενούς·
Υπάρχουσες συννοσηρότητες ή επιπλοκές της νόσου.
Ανάλογα με την κατάσταση, ο γιατρός μπορεί να συμπεριλάβει θεραπείες μασάζ, γυμναστική και συνεδρίες φυσιοθεραπείας στο πρόγραμμα αποκατάστασης. Τέτοια ολοκληρωμένα μέτρα όχι μόνο επιταχύνουν τη διαδικασία ανάρρωσης και αποτρέπουν επιπλοκές ή υποτροπές, αλλά συμβάλλουν επίσης στη βελτίωση της γενικής υγείας του ασθενούς.
Η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι ένα σοβαρό πρόβλημα στο οποίο ο ασθενής χρειάζεται έγκαιρη και σωστή ιατρική φροντίδα. Εάν εμφανιστούν σημάδια αυτής της ασθένειας, μπορείτε να υποβληθείτε σε διάγνωση και μετέπειτα θεραπεία σε ιατρικό κέντρο. Όλοι οι ειδικοί επιλέγουν μια ατομική προσέγγιση για κάθε ασθενή, καθοδηγούνται από σύγχρονες μεθόδους θεραπείας της οστεοχονδρωσίας και προσφέρουν ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών, η τιμή των οποίων βρίσκεται σε ένα άνετο εύρος για τον ασθενή.
ερώτηση απάντηση
Διαγνώστηκε αυχενική οστεοχονδρωσία. Πόσο διαρκεί η θεραπεία αυτής της παθολογίας;
Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται άμεσα από το στάδιο στο οποίο ο ασθενής με αυχενική οστεοχονδρωσία αναζήτησε βοήθεια. Μόνο ένας γιατρός, αξιολογώντας τη σοβαρότητα της παθολογικής διαδικασίας και παρακολουθώντας τη δυναμική της προόδου κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μπορεί να καθορίσει την πιο πιθανή περίοδο.
Με ποιον γιατρό πρέπει να επικοινωνήσω εάν υποψιάζομαι ότι έχω αυχενική οστεοχόνδρωση;
Η αυχενική οστεοχόνδρωση αναγνωρίζεται από νευρολόγο και στη συνέχεια αντιμετωπίζεται. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να παρακολουθείται και από τραυματολόγο-ορθοπεδικό.